kidsprogram en beschrijving van de ranch

Lieve familieleden, vrienden en kennisen!

Nu ga ik de tijd nemen om een heel lang bericht te schrijven, ik schrijf hem in word en ga naar het internet toe om hem te versturen. Zo kan ik hem niet kwijtraken hoop ik… (dat gebeurde gister, ik was wel een half uur bezig geweest met typen!)
Ik voel me wel goed gister en vandaag.
Vanochtend ben ik begonnen met de kinderen, dat is wel lastig. Ik heb er 3 gehad vanochtend, en 1’tje wil de hele tijd film kijken, een ander is heel actief en kan niet stil zitten, en er is ook nog een meisje die heel jong is, 3 jaar. Dat meisje houdt van knutselen maar kan zich niet langer dan 5 minuten concentreren… Dat is frustrerend voor mij aangezien ik mij zo goed kan concentreren, dat ik me nauwelijks kan voorstellen dat anderen dat niet kunnen. Het is dus best lastig om ze allemaal bij elkaar te houden, maar de film is een uitkomst! Ik had nooit gedacht dat ik zo blij zou zijn met een film! En als ik iets voorstel om te doen willen ze het meestal niet, maar als ik hun vraag wat ze willen dan zeggen ze allemaal wat anders…
Ik weet dus nog niet echt wat ik ermee aan moet.
Gister heb ik de afwas 2 keer gedaan en ’s avonds heb ik voor het eerst geholpen met bediening, dat vond ik wel leuk!
Ik heb 2 mensen ontmoet, de opa en oma van een van de kinderen, die in Nederland geboren zijn en dus Nederlands praten!
Gister ben ik met Daren (een van de koks) naar Ashcroft geweest, dat is 10 min in de auto, omdat ik wat spulletjes nodig had en omdat ik een brief naar Johan wilde sturen om hem te bedanken voor zijn kaartje.
Ik zal vertellen over hoe alles hier is:
Er is een ruimte, de cage genoemd, waar de staff eet. De staff krijgt andere maaltijden dan de gasten, maar alsnog smaakt het meestal goed. Zonet heb ik voor lunch pasta met tomatensaus en gehakt gehad. Ik heb me uitgeschreven voor het ontbijt, ik hoef niet elke ochtend pannenkoeken en dat soort vette dingen, soms krijg je zelf groente, worstjes, scrambled eggs etc. 2 warme maaltijden op een dag is meer dan genoeg voor mij! Er ligt gelukkig ook fruit in de cage en ik heb ontdekt waar ik heet water kan halen voor thee, en er liggen zakjes met stokbrood stukken die van het avondeten van de gasten over zijn. Dus ik red me wel, ik heb ’s ochtends toch nooit honger…
Het eten voor de gasten ziet er altijd heel mooi uit! Het is echt luxe! Als ze bijvoorbeeld ijs als toetje hebben dan hebben ze er een muntblaadje rechtop in gezet, en saus op of omheen en een koekje omheen en kersen of ies anders. Ze maken er echt iets moois van!
In de keuken is de chefkok Todd, en zijn hulpen Daren (spreek uit Derren) en Miranda (die is eergister aangekomen). De keuken is echt heeeel hard werken, en ze zien er altijd heel gehaast uit (zijn ze ook), maar ze zijn wel aardig.
Dan zijn er de wranglers, er zijn 5 mannelijke en 2 vrouwelijke wranglers. Ze zien eruit als hele echte cowboys! Met spijkerbroek, cowboylaarzen, mooie hoeden, soms met veren op hun hoed, geblokte bloesjes, en van die lange chaps met soms sliertjes.
Als we rijden gaat er altijd 1 wrangler mee, en die opent dan de hekken waar we door moeten en begeleid de rit. Eergister heeft een van de wranglers, Diana, een beer gezien, een zwarte beer. Ik heb wat reeën en een adelaar gezien, die was heel mooi en groot.
Dan is er nog de housekeeping, receptie en de serveer staff. Dat zijn allemaal vrouwen en meisjes natuurlijk. Er zijn nog een paar mensen die rondlopen die hier wonen maar waarvan ik nog niet helemaal weet wat ze doen. Ik denk een beetje het onderhoud van het erf enzo, en de broers en man van Cynthia wonen hier ook.
De staff woont in wat we noemen de ‘trailers’. Het zijn gebouwtjes die een beetje achteraf staan, en daarin zijn verschillende kamers. In elke kamer slapen 2 mensen.
Ik ben nu eerst in een kamertje waar twee bedden staan en dat ook voor gasten gebruikt kan worden. Ik verhuis binnen een paar dagen naar een trailer denk ik.
Ik schrijf nu verder, het is avond en ik heb de kinderen dus nog 3 uur gehad. Het was exhausting (uitputtend). Voor morgen ga ik meer groepsspelen inplannen, want ze vonden go go stop (annemariakoekoek) leuk. Ik had 6 kinderen en een meisje, Angela, die me hielp. Maar zij was een beetje raar. Nogal verslaafd aan een spelletje op haar ipod, en niet in voor een spel met de kinderen. Maar ik vind het nogal moeilijk om die kinderen gewoon ‘happy’ te houden, zoals mijn baan is. Als die kinderen niet happy zijn kan ik ze dat ook niet zomaar maken, en als ze naar hun ouders willen en dat niet kunnen dan kan ik er ook niets aan doen als ze niet zo happy zijn… Ik ben er wel in geslaagd om ze de hele middag buiten te laten spelen, want de ouders wilden niet dat ze de hele middag binnen zouden zitten tv kijken, wat ik kan begrijpen. Maar aangezien ze niet echt zelf konden spelen was het best lastig…
Zometeen nog een uurtje met ze doorbrengen als hun ouders avondeten, maar dan gaan we film kijken.
De groep staff vind ik nu wel heel leuk, en ik voel me er ook al best goed thuis, nu al beter dan dat het na een week in Frankrijk was denk ik!

Vanavond weer een dansavond, ik ben heel moe, maar ga er wel heen, want dat wordt leuk! Lijndansen, two step, gewoon dansen, poolen, kletsen. Daar kijk ik naar uit! Gister heb ik een hele slechte film gekeken met wat mensen, daarna ben ik nog naar de lounge geweest, heb 2 potje pool gespeeld, en toen ben ik nog met wat mensen bij Todd gaan zitten. Om 12 uur lag ik ongeveer in bed, en om 8.20 stond ik op, dus opzich heb ik genoeg geslapen, alleen die kinderen waren vermoeiend!

Er lopen hier ook heel veel honden rond. Maya is de leukste, dat is Dave’s hond, een van de wranglers. Iedereen houdt van Maya! Het is een klein harig hondje.

Ik denk dat wat ik het moeilijks vind aan het kidsprogram, is dat ik de hele tijd een beetje stres of de kinderen het leuk vinden, en wat hun ouders en Cynthia zullen zeggen als ze het niet leuk hebben. Het is een beetje de machteloosheid om hen ‘gelukkig’ te laten zijn. Afwassen was veel makkelijker geweest! Maar ik ga proberen morgen wat anders te doen.

Heel veel liefs, Annechien